مقاله ای قدیمی در مورد ایتالیا

برلوسکنی در پایان راه تهران، گروه گزارش- 'سیلویو برلوسکنی' نخست وزیر ایتالیا در پی مشارکت گسترده مردم در همه پرسی دو هفته پیش این کشور اروپایی شکست دیگری را تجربه کرد تا دولت او 18 ماه مانده به پایان دوره اش، با دشواریهای بیشتری روبرو شود.

به گزارش ایرنا، بیش از 47 میلیون و 300 هزار نفر واحد شرایط برای شرکت در همه پرسی به 61 هزار صندوق اخذ رای فراخوانده شده بودند که در این میان حدود 26 میلیون و 800 هزار نفر معادل حدود 57 درصد در همه پرسی روز یکشنبه 13 ژوئن- 23خرداد- حضور یافته و نظر خود را در مورد سوال‌های مطروحه اعلام کردند. در این همه پرسی چهار موضوع مهم مورد استفسار قرار گرفت. 1- ممنوعیت فعالیت‌ها و احداث نیروگاه های هسته‌ای در ایتالیا 2- مصونیت قضایی مقامات در هنگام تصدی 3- خصوصی سازی خدمات آبرسانی 4- اخذ تعرفه مالیاتی آبرسانی پاسخ اکثر رای دهندگان به پرسشهای مطروحه این همه پرسی مورد رضایت و خرسندی حزب حاکم ایتالیا قرار نگرفت. بالغ بر 95 درصد رای دهندگان به ممنوعیت احداث نیروگاه های هسته‌ای ایتالیا پاسخ مثبت داده و به سه سوال دیگر پاسخ منفی ارایه کردند. پس از 16 سال این نخستین باری است که حد نصاب یک همه پرسی در ایتالیا به بیش از 50 درصد رای دهندگان واجد شرایط می رسد که لازمه تعهد دولت به اجرای نتایج همه پرسی است. این مساله بیانگر آن است که مردم به شدت از دولت برلوسکنی ناراضی هستند. شکست برلوسکنی در انتخابات شهرداری‌ها و واگذاری شهر میلان پایگاه جناح راست و مقر اصلی برلوسکنی به مخالفین بیانگر آن است که مخالفتها علیه دولت او شدت گرفته است. به عقیده 'برسانی' رهبر حزب دموکرات‌ها، این همه پرسی می‌گوید که همه شهروندان در مقابل قانون برابر هستند و آقای نخست وزیر نمی‌تواند مصونیت قضایی داشته باشد. نتیجه همه پرسی کشور مملو از امید و اعتماد برای تغییرات است. بنابراین دولت باید استعفا دهد تا اوضاع جدیدی برای پیشرفت کشور رقم زده شود.البته، این تقاضایی است که هنوز مورد موافقت نخست وزیر ایتالیا قرار نگرفته است. برلوسکنی روز گذشته - دوشنبه - با بیان اینکه هنوز 18 ماه از دوره قانونی دولت وی باقی مانده است، گفت:' به مخالفانم گفته ام باید با یکدیگر اصلاحاتی را انجام دهیم که نیاز کشور است. دولت ما تا پایان دوره قانونگذاری به فعالیت خود ادامه خواهد داد و اصلاحات لازم برای بهبود کشور را به عمل خواهد آورد.' اما به راستی دلایل اصلی شکست برلوسکنی و همفکران راستگرایش در این همه پرسی چه بود؟ این دلایل را می توان به دو بخش داخلی و خارجی تقسیم کرد. * دلایل داخلی دلایل داخلی شکست برلوسکنی را می‌توان چنین برشمرد: 1- بحران اقتصادی: بحران اقتصادی 2007 که در اروپا ریشه دوانیده، باعث شد تا بسیاری از کشورها سیاست‌های ریاضت اقتصادی را در پیش گیرند. به نوعی این اقدام، حمایت از بخش‌های خصوصی توسط دولت محسوب می‌شد امری که احزاب راست چندان تمایلی بدان ندارند. همزمان با حمایت از شرکت‌های خصوصی، حزب حاکم بسیاری از هزینه های دولتی را نیز کاهش داد به گونه‌ای که باعث نارضایتی مردم و برگزاری اعتراضاتی از سوی آنان شد. طرح ریاضت اقتصادی موجب شد تا حقوق کارمندان و اعتبارات دانشگاه ها و مراکز تحقیقات به نحو چشمگیری کاهش یابد. دولت راست گرای برلوسکنی با همان مشکلاتی مواجه شد که دولت‌های سوسیالیست اسپانیا و یونان با آن مواجه بوده و نتوانسته اند از عهده این آزمایش سربلند بیرون آیند. به هر حال، طرح ریاضت اقتصادی برلوسکنی موجب برانگیختن اعتراضات و برگزاری راهپیمایی‌های فراوانی علیه دولت شد و حتی برای نخستین بار دیپلمات‌های دولت ایتالیا علیه سیاست‌های دولت تهدید به اعتصاب کردند، اما نکته مثبت در اقتصاد ایتالیا کنترل بحران اقتصادی به گونه‌ای بود که کشور را به مرز ورشکستگی سوق ندهد. هر چند با شروع جنگ در لیبی این چشم انداز نیز ضعیف گردیده است. 2- شکاف در ائتلاف: دلیل دیگر شکست برلوسکنی ایجاد شکاف بین دو متحد دیرینه یعنی جان فرانکو فینی رییس مجلس نمایندگان ایتالیا و برلوسکنی بود . از مهمترین دلایل اختلاف بین این دو، قدرت گیری بیش از حد حزب لگای شمال بود که از متحدین اصلی برلوسکنی محسوب می‌ شود. این اختلاف باعث شد تا فینی رییس مجلس ایتالیا با ایجاد حزب 'آینده و آزادی' راه مستقلی را در پیش گیرد. به این ترتیب حدود 30 نفر از طرفداران ائتلاف خط مشی خویش را از دولت جدا کردند. هر چند دولت توانست با رای اعتماد از سنای ایتالیا و همچنین از مجلس نمایندگان تنها با اختلاف دو رای همچنان بر سر کار باقی بماند، اما پیش بینی می شود این شکاف‌ها پس از شکست برلوسکنی در انتخابات شهرداری‌ها گسترش یابد و حزب راهکارهای دیگری را برای بقا جستجو نماید. 3- سیاست‌های دوگانه و تبلیغات منفی: برلوسکنی به دلیل اتخاذ سیاست‌های راست گرایانه از جمله مخالفت با مهاجرین و همچنین اسلام، تبلیغات نادرستی را در پیش گرفت که منجر به شکست او در انتخابات شهرداری‌ها و همه پرسی 13 ژوئن شد. سیاست‌های نادرست او در زمینه مهاجرین و همچنین تشدید اسلام هراسی موجب گردید تا شهردار منتخب وی نتواند حتی در زادگاه تجاری خود، میلان که بیست سال در اختیار جناح راست بود، رای بیاورد. وی حتی در این راستا اظهار داشته بود که اگر به شهرداری جناح رقیب رای دهید این شهر را به بهشت مسلمانان و مهاجرین تبدیل خواهد کرد. 4- تخریب شخصیت برلوسکنی در رسانه های عمومی و دادگاه‌ها: افشای روابط نامشروع و پنهانی نخست وزیر، فساد مالی و سوء استفاده او از قدرت و برگزاری دادگاه‌هایی در این زمینه باعث شد تا شخصیت برلوسکنی از حالت کاریزمایی خارج گردیده و به یک فرد عادی مبدل شود. ارتباط با یک دختر مراکشی 17 ساله که از آن به عنوان روبی گیت یاد می‌شود منجر به کاهش بیشتر محبوبیت برلوسکنی شد و مردم ایتالیا احساس کردند نخست وزیرشان بیش از اندازه در امور شخصی خویش غرق گردیده است. *دلایل خارجی 1- سیاست همراهی با آمریکا: برلوسکنی سیاستهای خود را به شدت به آمریکا نزدیک نمود و این سیاست‌ها به نحوی به ضرر وی عمل کرد. به طور نمونه ایتالیا با افزایش نیروهای خود در افغانستان به درخواست‌های آمریکا در این زمینه پاسخ مثبت داد اما این کار در شرایطی صورت پذیرفت که ایتالیا از لحاظ اقتصادی به شدت در مضیقه بود و رشد اقتصادی این کشور کمتر از یک دهم درصد ارزیابی می‌شد. از سوی دیگر، ایتالیا سیاست‌های همسویی را با رژیم غاصب صهیونیستی اتخاذ کرد و این امر باعث گردید تا برخی از مردم ایتالیا از وی رویگردان شوند. 2- سیاست دوگانه در ارتباط با لیبی: ورود به جنگ لیبی در حالی که ایتالیا بیش از 20 میلیارد دلار در آن کشور سرمایه گذاری کرده است با منافع ملی ایتالیا سازگار نبود اما از آنجایی که دولت برلوسکنی خود را ملزم به اجرای تصمیمات ناتو می دید، در جنگ علیه لیبی مشارکت کرد. سیاست دوگانه آغازین ایتالیا در ارتباط با لیبی و اعلام ورود به جنگ به دلیل سرمایه گذاری‌های این کشور در لیبی محسوب می‌شد، اما شرکت در جنگ نارضایتی و انتقاد برخی از احزاب و مردم ایتالیا را برانگیخت. 3- هجوم آوارگان لیبی و تونس به ایتالیا: هجوم آوارگان لیبی و تونس به ایتالیا باعث شد تا ایتالیا با بحران مهاجران روبه‌رو شود به گونه ای که این کشور حتی سعی کرد تغییراتی را در قوانین اتحادیه اروپا اعمال کند تا به مهاجران روادید شنگن اعطا شود. چنین کاری موجب می شد آنها بتوانند از ایتالیا خارج شده و به دیگر کشورهای اروپا سفر کنند. ایتالیا حتی در این روند تهدید کرد که از پیمان‌های منعقده خارج خواهد شد. این مساله نیز باعث ایجاد معضلات اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی برای ایتالیا و کاهش محبوبیت برلوسکنی شده است . 4- تخریب شخصیت برلوسکنی در ویکی لیکس: افشای اسناد ویکی لیکس و تصوری که آمریکایی ها از وی به عنوان یک فرد خوش گذران و عیاش در اسناد خود ارایه داده بودند باعث شد تا وجهه وی نزد مردم ایتالیا خدشه دار شود و آنها دیگر تمایلی به سیاست‌های چنین نخست وزیری نداشته باشند. هر چند افشای این مساله، موجب عذرخواهی خانم هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا گردید اما از اثرات تخریبی آن علیه برلوسکنی نکاست. اکنون به نظر می‌رسد با توجه به وقایع پیش آمده برلوسکنی دیگر نتواند به عنوان یک فرد قدرتمند به استحکام ائتلاف حاکم بر ایتالیا کمک کند، به گونه ای که حتی رسانه‌های در اختیار برلوسکنی و قدرت مالی وی نیز به کمکش نخواهند شتافت. به همین دلیل، پیش بینی بر این است که بتدریج از نقش برلوسکنی در صحنه سیاست احزاب ائتلافی ایتالیا کاسته شود. با این حال، برخی صاحب نظران بر این عقیده‌اند که وی تا سال 2013 دولت خود را ادامه خواهد داد اما به قدری قدرت آن شکننده خواهد بود که هر لحظه ممکن است دولت و ائتلاف حاکم دچار از هم گسیختگی شوند. در این میان، اقتصاد نقش مهمی را ایفا خواهد کرد و طولانی شدن جنگ ناتو در لیبی نیز باعث خواهد شد تا فشارهای اقتصادی گسترش یافته و احتمال سقوط دولت ائتلافی ایتالیا را تشدید کند. اما آنچه واضح است این است که مردم ایتالیا با حضور خود در همه پرسی به تمامی طرح‌های برلوسکنی از جمله مصونیت قضایی مقامات، ادامه برنامه هسته‌ای ایتالیا و پروژه خصوصی سازی آب رای منفی دادند. ممنوعیت ادامه فعالیتهای هسته ای نیز باعث شد قرارداد جدید این کشور با فرانسه در زمینه احداث چهار نیروگاه هسته ای جدید به محاق فراموشی سپرده شود. در مجموع، با توجه به وضعیت موجود به نظر می‌رسد دوره اقتدار برلوسکنی و جناح راست در ایتالیا به پایان راه خود نزدیک می‌ شود. از : حسین طالبی انتهای خبر / خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) / کد خبر 30451882