اژدهای زرد و راهبرد جدید نظامی آمریکا 

آمریکا - آمریکا پس از استقرار سپر دفاع موشکی، تأمین امنیت اروپا را در مقابل روسیه به کشورهای اروپایی واگذار خواهد نمود و در راهبرد جدید خود به منظور مقابله با اژدهای اقتصادی و نظامی چین بر آسیا و اقیانوسیه متمرکز خواهد شد.

*حسین طالبی
چند ماهی از اعلام استراتژی جدید آمریکا می گذرد. طبق اعلام رسمی مقامات این کشور راهبرد نظامی جدید آمریکا بر کاهش بودجه ارتش و نظامیان آمریکایی متمرکز شده است. اما این راهبرد بر حضور هرچه بیشتر آمریکا در منطقه آسیای جنوب شرقی و گسترش پایگاههای این کشور در این منطقه نیز تاکید دارد. کارشناسان سیاسی دلیل افزایش حضور آمریکا در این منطقه را در دراز مدت قدرت گرفتن چین از جنبه های نظامی واقتصادی برآورد می نمایند. اما آیا با اتخاذ استراتژی جدید آمریکا، دخالتهای این کشور در دیگر نقاط جهان نیز کاهش خواهد یافت؟ 
پاسخ هر چه باشد، آنچه که در این راهبرد مشخص و محرز است، عبارتند از : 
1- کاهش نظامیان آمریکایی از 570 هزار نیرو به 490 هزار
2- کاهش 6 میلیاردی بودجه 531 میلیاردی وزارت دفاع آمریکا درسال 2013 
3- کاهش حضور آمریکا در پایگاههای نظامی این کشور در اروپا براین اساس کاهش بودجه وزارت دفاع آمریکا علاوه بر موارد فوق مبتنی بر: 
الف- کاهش حقوق نظامیان آمریکایی 
ب- حفظ ناوهای هواپیمابر فعلی آمریکا و تأخیر در به کارگیری و سفارش ناوهای هواپیمابر جدید و همچنین تأخیر در سفارش ساخت زیردریایی کلاس ویرجینیا خواهد بود.
4- تأخیر در خرید جنگنده های F-35 و همچنین تأخیر در ساخت زیردریایی هایی که موشکهای دوربرد هسته ای را حمل می کنند نیز در این برنامه پیش بینی شده است. 
اما از سو ی دیگر آمریکا در صنایع پیشرفته، هواپیماها و ماشینهای جنگی بدون سرنشین افزایشی 30 درصدی را طی چهارسال آینده شاهد خواهد بود و همچنین با افزایش ده درصدی در واحد نیروهای ویژه آمریکا تعداد این افراد به 70هزار نفر خواهد رسید 
اتخاذ راهبرد جدید نظامی آمریکا در حقیقت ناشی از چند مسأله است: 
1- شکست این کشور در عراق وافغانستان . 
2- فشار افکار عمومی آمریکا؛ جهان و کشورهای اشغال شده در ارتباط با حضور نظامیان آمریکایی در عراق وافغانستان
3- انتخابات ریاست جمهوری آمریکا 
4- پیشرفت فناوری و تکنولوژی
5- افزایش قدرت اقتصادی و نظامی چین
6- واگذاری بخشی از مسائل امنیتی آمریکا به متحدین این کشور
آمریکا پس از عدم موفقیت در عراق وافغانستان سعی نمود در عراق نیروهای خود را ازاین کشور خارج نموده و در افغانستان نیز به مذاکره با طالبان تن دردهد. آمریکا که در حقیقت برای اعطای آزادی به عراق و افغانستان آمده بود، به دلیل ناآشنایی با فرهنگ این کشورها و در نظر نگرفتن ارزشهای آنان باعث شد تا نومحافظه کاران آمریکایی در گسترش افکار خود مبنی بر گسترش دموکراسی به شیوه مسلحانه و مداخله جویانه، آنگونه که در آلمان پس از جنگ دوم جهانی مثال می زنند، تعمق و تجدید نظر نمایند. 
از سویی آمریکا از چند جهت با مخالفت حضور خود در کشورهای فوق مواجه شد. از یکسو افکار عمومی آمریکا از حضور و کشته شدن نظامیان آمریکایی ابراز نگرانی می نمود و از سوی دیگر افکار عمومی جهان حضور نظامیان آمریکایی را سبب افزایش قتل عام شهروندان عادی می دانست. از طرفی مردمِ کشورهای اشغال شده، آمریکا را مسبب تمامی بلایا و فجایع انسانی وارده بر خود تلقی می نمودند. لذا تأکید بر ادامۀ حضور نظامیان آمریکایی باعث افزایش هزینه حضور آنان در منطقه گردید و به همین دلیل رهیافت کاهش نیروها در مناطق اشغالی اتخاذ شد و آمریکا نیز به واسطه حساسیت کشورهایی مانند روسیه با کاهش حضور نمادین خود در موضوع لیبی سعی کرد تا قدرت نرم این کشور را افزایش بخشند. 
از جمله ابعاد دیگر اتخاذ رهیافت کاهش حضور نظامی آمریکا در خاورمیانه شعارهای تبلیغاتی انتخابات ریاست جمهوری دموکراتها بود. اوباما با شعار کاهش بودجه نظامی، خروج نظامیان این کشور از کشورهای اشغال شده و افزایش چهرۀ صلح دوستی آمریکا برای احیای حیثیت این کشور توانست در انتخابات ریاست جمهوری این کشور پیروز شود. اخیراً نیز با آغاز رقابتهای انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا سیاستهای وی در این زمینه تسریع و تشدید شده است، اما اقداماتی همچون اهانت به قرآن کریم و اهانت به اجساد گروه طالبان و کشتن شهروندان پاکستانی نتوانسته است چهره منفور آمریکا را حتی در نزد دوستان این کشور ترمیم بخشد. 
در مجموع می توان گفت کاهش هزینه های نظامی آمریکا دلایل متعددی دارد که بدیهی ترین آن خروج نظامیان آمریکایی از عراق وافغانستان و برخی از پایگاههای اروپایی آنان مانند آلمان خواهد بود. اما باید در نظر داشت که آمریکا دیگر با استفاده از تکنولوژی های جدید قصد ورود به کشورها و اشغال آن را با توجه به تجربۀ تلخ عراق وافغانستان ندارد، اما این به معنای عدم دخالت این کشور در دیگر نقاط جهان نخواهد بود. هواپیماها و ماشین آلات نظامی مدرن بدون سرنشین از ویژگیهای استراتژی جدید آمریکاست. هرچند این ویژگی انتقادات احتمالی از سوی افکار عمومی جهان نسبت به آمریکا را با توجه به اتفاقاتی که در پاکستان رخ داد، کاهش نخواهد داد، اما این احتمال وجود دارد که چنین رهیافتی قدرت اقناع افکار عمومی آمریکا را داشته باشد. 
این کشور پس از استقرار سپر دفاع موشکی، تأمین امنیت اروپا را در مقابل روسیه به کشورهای اروپایی واگذار خواهد نمود و در راهبرد جدید خود به منظور مقابله با اژدهای اقتصادی و نظامی چین بر آسیا و اقیانوسیه متمرکز خواهد شد. اما همچنان که ذکر شد از دیگر مداخلات خود در سایر نقاط جهان نیز چشم پوشی نخواهد کرد و به نظر می رسد مداخلات جدید به نحو چشمگیری همراه با فناوری های نوین و افزایش ابزارهای نفوذ در رهیافت قدرت نرم با همراهی قدرت سخت که از آن به عنوان قدرت هوشمند یاد می شود، خواهد بود. رهیافت جدید آمریکا تقریباً مشابه رهیافت انگلیسی ها در اواسط قران بیستم است که به جای استعمار مستقیم با استفاده از منابع مالی این کشورها به استعمار غیر مستقیم آنان ادامه دادند.
*کارشناس مسائل سیاسی 

49263

روابط آمریکا وروسیه(درجستجوی استحکام روابط با مسکو)

Seeking Substance in Moscow

July 6, 2009

Author:	Greg Bruno

in April the metaphor was "reset," a reminder that U.S.-Russia relations had sunk to new lows during the final years of the Bush administration. But with President Barack Obama in Moscow for two days of meetings with Russian leaders, the focus is more on policy than rhetoric. "I'm using the word 'substance' as opposed to 'good' or 'bad' or 'indifferent,'" Michael McFaul, the White House's senior director for Russian and Eurasian affairs, told reporters last week. "We want to actually do real business with the Russians on things that matter to our national security and our prosperity."

Yet it remains far from certain how much actual business will get done. CFR Senior Fellow Charles Ferguson, in a new interview, says that so far only "incremental progress" has been made during what the White House had hoped would be a summit full of substance. Prior to the summit, CFR Russia expert Stephen Sestanovich predicted that U.S.-Russia talks on arms control would likely be marked by hard bargaining. He expected Moscow to use the arms control agreement issue as leverage against U.S. plans to build an anti-ballistic missile system in Europe, which Russia opposes. In their meeting on Monday, President Obama and Russian President Dmitry Medvedev discussed a replacement (Reuters) for the START-I arms reduction treaty, which expires in December. The two sides did reach a preliminary agreement on modest cuts (NYT) to each country's strategic nuclear arsenal, but that agreement makes no mention of defense missile systems.

A host of other thorny issues were on the table as well, notably NATO expansion to include Ukraine and Georgia, which Russia sees as an affront to its sphere of influence. Washington also sought more help on curbing Iranian nuclear ambitions; Russian cooperation is seen as key to weakening Iran's hand with sanctions and isolation. But Steven Pifer of the Brookings Institution says common ground on this issue, too, will not come easy. "The Russians have a set of interests in Iran that they don't want to endanger, and the Russians also don't see the nuclear issue in Iran with the same sense of urgency and priority that Washington does." Indeed, Russia is slated to complete construction of Iran's Bushehr civilian nuclear reactor sometime this year (RIA Novosti), and Medvedev has spoken out against sanctioning Iran on its nuclear program (AFP).

Washington and Moscow have agreed to resume military-to-military relations, stalled since August 2008, and continue talks on a host of other bilateral issues. On Afghanistan, Russia and the United States also signed a deal allowing for the increased transit of U.S. military supplies to the Afghan war zone through Russian territory and airspace, helping to reduce what has been a logistical logjam in the U.S. war effort. Talks on trade (RIA Novosti), energy, and North Korea were also on the table.

Some observers warn against reading too much into the frenzy of joint statements. As the Financial Times notes, progress on arms control could unravel if the United States does not scale back its missile defense plans. But for the Obama administration seeking to recast ties with its Russian counterparts, arms control is no longer the only measure of success. "This is not 1974," the White House's McFaul told reports during a briefing last week. "This is not just where we go ... [to] do an arms control agreement with the Soviets."

اتحادیه اروپا

	آشنایی با اتحادیه اروپا اتحادیه اروپا تشکل سیاسی و اقتصادی متشکل از 27 کشور در قاره اروپا است که با نام اختصاری EU خوانده می‌شود. این اتحادیه در اصل گسترش یافته اتحادیه اروپای غربی است که در سال 1957 با همکاری 6 کشور اروپایی تشکیل شد. از آن زمان به بعد اتحادیه به سرعت گسترش یافت. اعضای بیشتری پیدا کرد و حیطه کارش وسیع‌تر شد. در سال 1993 پیمان ماستریخت چارچوب کنونی قوانین اتحادیه اروپا را تعیین کرد. در ماه دسامبر سال 2007 پیمان لیسبون آینده جدیدی را برای اتحادیه ترسیم کرد. بر اساس قوانین اتحادیه اروپا آزادی سفر مردم، کالاها و خدمات در کشورهای عضو اتحادیه اروپا تضمین شده است. از سال 2001 پول واحد اروپا با نام یورو که در سال 1999 معرفی شده بود،در 13 کشور به جریان افتاد. همچنین این اتحادیه قوانین سیاست خارجی و قضایی خود را گسترش داد. ایست بازرسی‌های کنترل پاسپورت از میان بسیاری از کشورهای عضو بر اساس معاهده ویزای شنگن برچیده شد. اتحادیه اروپا تقریبا 500 میلیون نفر جمعیت دارد و در سال 2007 میلادی 16.6 تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی داشت که 31 درصد از تولید ناخالص داخلی جهان را شامل می‌شد. اتحادیه اروپا عضو سازمان جهانی تجارت  (WTO) و سازمان ملل متحد است و 21 کشور از اعضای آن به پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) پیوسته‌اند. ارکان مهم اتحادیه اروپا عبارتند از: پارلمان اروپا، کمیسیون اروپا، شورای اتحادیه اروپا، شورای وزیران، دیوان دادگستری اروپا و بانک مرکزی اروپا. اتحادیه اروپا هم اکنون شامل 27 کشور مستقل می‌شود که عبارتند از: اتریش، اسپانیا، استونی، اسلوواکی، اسلوونی، ایتالیا، ایرلند، آلمان، بریتانیا، بلژیک، بلغارستان، پرتغال، دانمارک، رومانی، جمهوری چک، سوئد، فرانسه، فنلاند، قبرس، لتونی، لوکزامبورگ، لهستان، لیتوانی، مالت، مجارستان، هلند و یونان. سه کشور ترکیه، کرواسی و جمهوری مقدونیه نیز در لیست انتظار پیوستن به این اتحادیه هستند. قوانین در اتحادیه اروپا بر اساس قوانین اتحادیه اروپا اتباع کشورهای عضو این اتحادیه می‌توانند با داشتن گذرنامه یا کارت شناسایی معتبر آزادانه بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا مسافرت کنند و بدون نیاز به اجازه اقامت در آن کشورها به مدت سه ماه اقامت کنند. شهروندان هر یک از این کشورها می‌توانند در انتخابات پارلمان اروپایی شرکت کنند و نامزد شوند. در صورتی که هر یک از موسسه‌ها یا نهادهای اتحادیه اروپا مرتکب خلاف شوند می‌توان به کارگزار اتحادیه اروپا شکایت کرد. مواردی که می‌توانند مبنای شکایت باشند برای نمونه عبارتند از اعمال تبعیض یا کندکاری یا اجتناب از دادن اطلاعات مورد درخواست. همه کسانی که در یک کشور عضو اتحادیه اروپا زندگی می‌کنند حق دارند شکایت کنند. این حق شرکت‌ها و اتحادیه‌ها یا تجمع‌های دیگر واقع در هر یک از کشورهای عضو را نیز در بر می‌گیرد. شکوائیه باید به صورت کتبی باشد و زبان مورد استفاده می‌تواند زبان هر یک از کشورهای عضو باشد. کارگزار اتحادیه اروپا در شهر استراسبورگ واقع در فرانسه است. کشورهای عضو هر سال به اتحادیه اروپا حق عضویت می‌پردازند. از سوی دیگر همه کشورهای عضو سالانه از بودجه اتحادیه اروپا پول دریافت می‌کنند از جمله به صورت یارانه کشاورزی یا کمک به پیشرفت منطقه‌ای یا کمک هزینه به پیشبرد پژوهش یا آموزش یا فرهنگ. برای از بین بردن تفاوت بین کشورهای پولدار و بی‌پول عضو اتحادیه اروپا کشورهای پولدار معمولا بیش از آنچه که دریافت می‌کنند حق عضویت می‌پردازند و کشورهایی که وضع مالیشان خوب نیست بیش از آنچه که می‌پردازند دریافت می‌کنند. روش اداره اتحادیه اروپا در اتحادیه اروپا پنج رکن وجود دارد که در آنها کشورهای عضو با هم همکاری می‌کنند و تصمیم‌های مشترک می‌گیرند. پارلمان اروپا که نماینده مردم کشورهای عضو است. شورای وزیران اتحادیه اروپا که نماینده کشورهای عضو است. کمیسیون اتحادیه اروپا که وظیفه‌اش اتخاذ ترتیبی است که فعالیت اتحادیه اروپا به سود همه اتحادیه باشد. دیوان دادگستری اتحادیه اروپا که قوانین را تفسیر و اجرا می‌کند. دیوان بازرسی اروپا که وظیفه‌اش نظارت بر بودجه اتحادیه است. بالاترین مرجع سیاسی اتحادیه اروپا شورای سران اتحادیه است که در آن رٶسای دولت‌های عضو در اجلاس‌هایی مشترک شرکت می‌کنند. ریاست اتحادیه در حال حاضر کشورهای عضو به نوبت ریاست اتحادیه را به عهده می‌گیرند. هر نوبت ریاست شش ماه طول می‌کشد. وظایف کشور رئیس اتحادیه عبارت است از سازماندهی کارها در شورای وزیران، ریاست جلسه‌های شورای وزیران، میانجیگیری بین کشورهای عضو. این روند با اجرای معاهده جدید اتحادیه اروپا تغییر خواهد کرد. در معاهده جدید که به پیمان لیسبون معروف شده، تعیین یک رئیس با دوره طولانی زمامداری برای اتحادیه اروپا پیشنهاد شده است. همچنین برای کمیسیون امورخارجی اتحادیه اروپا، یک هیئت نمایندگی ارشد در نظر گرفته شده است. همچنین تعداد کشور‌های دارای حق وتو در اتحادیه اروپا را کاهش داده است و بر این اساس کشور‌های کمنتری خواهند توانست با استفاده از حق وتو در تصمیمات اتحادیه اروپا تاثیر گذار باشند. در این معاهده همچنین قدرت بیشتری به پارلمان اروپا تفویض شده است. میزان نفوذ کشور‌های عضو در تصمیم گیری‌های اتحادیه اروپا نیز تعیین می‌شود. در واقع  میزان حق رای کشور‌های عضو در این نسخه مشخص  شده است. البته سران اتحادیه اروپا متعهد شده‌اند که اجرای نسخه جدید حق رای کشور‌های عضو را تا سال 2014 به تعویق اندازند. در صورت اجرای این معاهده از میزان نفوذ لهستان در اتحادیه اروپا کاسته خواهد شد.